تو نه تنها جوانان هموطنت را جوانانی خشمگین که تصمیمات سیاسی تابع رفتار آنها و شبکه های اجتماعی گمنامشان نیست نمی دانستی ، بلکه همواره پشت سر آنها حرکت کردی . از دعوتشان برای تظاهرات و نماز جمعه و ... استقبال کردی و با آنها و در بینشان بودی...
خودت را نه رهبر بلکه همراه کوچک جنبش سبز مردم دانستی... شبکه های اجتماعی را رکن اصلی گسترش آگاهی ها می دانستی...
و بالاخره در جواب آنان که خود و تصمیمات سیاسی شان را جدا از دغدغه ی جوانان خشمگین !! می دانند ، همین جمله ی تو کافی که :
"هر ایرانی ، یک جنبش"
0 نظر