سخن دوست / آنقدر از دور خود می رانیم تا اینکه تنها می مانیم ...

به مردم بازگردیم. چرا هر گره سهلی را با دندان های امنیتی باز می کنیم؟ چرا به کوچکترین بهانه، هرکسی را از دایره ی خودی هایمان دور می کنیم؟ این یکی بیش از اندازه جوان است، آن یکی بیش از اندازه هنرمند است، آن یکی روشنفکر است، این یکی با ما اختلاف سلیقه دارد، آن یکی دانشجوست، این یکی از کار ما ایراد می گیرد، آن یکی به گروه ما تعلق ندارد، این یکی قدش بلند است، آن یکی خیلی شیک پوش است ... آنقدر از دور خود می رانیم تا اینکه تنها می مانیم ...