روز شنبه پنجم شهریور ماه، اعتراضات مدنی و صلح آمیز به وضعیت اسفناک دریاچه اورمیه با واکنش ماموران حکومت کودتا به خشونت کشیده شد. این رفتار نیروهای امنیتی بیش از پیش این نکته را به ذهن متبادر می‌سازد که برای حکومت شکل یا دلیل اعتراض اهمیتی ندارد بلکه آنها در هر حالتی ملت را سربه زیر و فرمانبدار می‌خواهند.مردم در تهران تجمع کنند یا ارومیه، برای پیگیری حقوق مدنی باشد یا اعتراض به وضعیت زیست محیطی یک دریاچه تفاوتی ندارد، پاسخ سردامداران پاسخ واحدی است:خشونت. این رفتار بیش از هر مساله دیگری مهر تاییدی است بر ترسی که پس از سرنگونی نظامهای دیکتاتوری خاورمیانه گریبان صاحبان کنونی قدرت را گرفته است.
در مقابل این رفتار، در هفته گذشته تلاش خیرخواهانه گروههای حافظ محیط زیست و پویایی شبکه‌های اجتماعی بود که گروههای اجتماعی را به هم پیوند زد تا دریاچه ای که نفس‌های آخر خود را می‌کشد به نقطه اتصال نمادین آرزو، رنج و آمال ملتی بدل شود. “ماهی سیاه کوچولو” اثر ماندگار صمد بهرنگی با این جمله به اتمام می‌رسد ” ماهی سرخ کوچولو هر چه کرد، خوابش نبرد، شب تا صبح همه اش در فکر دریا بود…” مانند اثر بهرنگی که به خاطره نسلی تمامی‌ایرانیان گره خورده است این بار نیز دریاچه ارومیه به نقطه اتحاد همه با هر زبان و قومیتی تبدیل شد تا باز یادمان آورد که جهانی فراختر از قفس که در آن زندگی می‌کنیم هم وجود دارد. آرزویی که روزگاری سردار و سالار ملی را از تبریز راهی پایتخت ساخت.

در این راستا و پس از دریافت صدها ایمیل، تماس با گروههای فعال سبز و پیرو حمایت شورای هماهنگی راه سبز امید، گروه بیست و پنجم بهمن وظیفه خود می‌داند که ضمن اعلام حمایت از اعتراض‌های مدنی برای پیگیری وضعیت دریاچه ارومیه، روز شنبه، دوازدهم شهریور ماه را روز همبستگی ملی برای اعتراض به وضعیت دریاچه ارومیه و پیگیری حقوق قومیت‌ها اعلام نماید.

مکانهای پیشنهادی برای تجمع (این مکانها به تدریج تکمیل خواهند شد

زمان روز شنبه ۱۲ شهریور ماه؛ ساعت ۵ بعد از ظهر
ارومیه: تقاطع عطایی و امام
تبریز: راسته کوچه
تهران: میدان بهارستان، روبروی مجلس